Δυστοπία 4.

Ό,τι είναι αήττητο καλό είναι να το αφήνεις μόνο του, μακριά από έναν αυτοσκοπό δικής σου νίκης εναντίον του. Πολλοί θέλησαν ν’ αποφύγουν τον καπιταλισμό και τώρα προχωρούν ολοταχώς προς την ασφυκτική κατάθλιψη.  Ο πόνος απ’ την φύση του πολιτισμού μπορεί να ελαττωθεί όσο ειρηνεύεις μέσα σου. Είναι μοιραίο από οτιδήποτε και αν  φτιάχνεται μια κοινωνία, αυτό να εγκλωβίζει την ελευθερία της βούλησης μας. Δεν άρχει το πνεύμα ενός ανθρώπου ώστε αυτός μετά απρόσκοπτα να πράττει. Δεν υπάρχει ελευθερία στις επιλογές μας απ’ την στιγμή που αυτές είναι ελάχιστες.  Οι άνθρωποι ηττημένοι κινούμαστε εντός του καπιταλισμού γιατί ποτέ ο άνθρωπος δεν ήταν πραγματικά ελεύθερος.  Το μόνο που υπάρχει είναι μια ελευθεροστομία αντίστοιχη μιας κάποιας συλλογικής παράνοιας ότι το οικονομικό μοντέλο των αιώνων μας μπορεί να  προσδώσει προνόμια σε όσους προσπαθούν. Αυτοί οι άνθρωποι που φωτογραφίζω ξέρουν καλά για τον καπιταλισμό μα εθελοτυφλούν να δουν κατάματα την παντοδυναμία του. Νομίζουμε πάντα πως η δική μας απόδραση απ’ την αγορά και την κατανάλωση θα είναι επιτυχημένη.