κομψότητα.

Κομψότητα, όπως λέμε επιτηδευμένη κομψότητα. Υπάρχουν ανεπιτήδευτη χάρι και λεπτότητα αλλά οι κομψευόμενοι τρόποι προσιδιάζουν περισσότερο στην ανθρώπινη ματαιοδοξία. Απλά αυτοί οι άνθρωποι που την φέρουν (την κομψότητα) είναι ενδιαφέροντες και όμορφοι και επιτελούν στην τσιμεντένια θλίψη της Αθήνας έργο ανατασιακό για τους κατοίκους της. Και αν εξαιρέσουμε και τις πολλές φιλοσοφίες, ωραία ρούχα σε νεαρά αγόρια τα κάνουν να μοιάζουν με καυλιάρηδες.  Υπάρχει όμως και η αυθεντική κομψότητα  αυτή που αναδίνεται απ’ το πρόσωπο. Εκεί που τίποτα δεν κρύβεται και παραδόξως τίποτα δεν φανερώνεται ολοκληρωτικά. Κάποτε ήμουν κι εγώ ένας δολοφόνος με αγγελικό πρόσωπο και ξέρω πως οι ασασίνοι δεν προδίδονται ποτέ για τις  προθέσεις τους. Κάτι που μπορεί να ερμηνευτεί ως ύποπτο συνήθως είναι μια αγιασμένη ευαισθησία και κάτι που μοιάζει με χυδαιότητα δεν είναι παρά μια αντρίκια ωριμότητα. Αυτές οι κομψότητες που υποφώσκουν κάτω από πρόσωπα με αδρές γραμμές έκφρασης μιας μόνιμης σκληρότητας και κάτω απ’ τις αρυτίδωτες ομορφιές μπερδεύουν στ’ αλήθεια όλους τους νόμους για την δήθεν ύπαρξη μιας γλώσσας του σώματος. Κομψότητα είναι τελικά η παρθένα ψυχή που αντιστέκεται σε μια ζωή γεμάτη ασωτίες. Αυτό μου είπε και ο φίλος μου Ορφέας.