Ρομαντισμός 2.

Αυτός ο κόσμος είναι για να τον αποφεύγεις. Ρομαντική μορφή, ρομαντική αύρα, μορφή ποιητή. Του τα είπα όλα πριν τον φωτογραφίσω. Ένιωσα ότι ήταν κάποιος άλλος φευγάτος απ’ τα πατρογονικά του εδάφη και πέθαινε κάθε μέρα κι ένα θάνατο της ύπαρξής του. Έφυγε απ’ τους ανθρώπους . Άλλες φορές χουχουλιάζει στο σπίτι του και άλλες καταμεσής στις συναθροίσεις των ανθρώπων όπως η καλαμιά στον κάμπο. Μάλλον έφυγε απ’ την ιδιαίτερη πατρίδα του ακριβώς για να ψελλίζει κουβέντες απόγνωσης χωρίς  αθέλητα να  μπαίνει κάποιος  άλλος στην κόλασή του. Και οι γάτες φεύγουν από τις οικογένειές τους και πάνε και πεθαίνουν μακριά σε κάτι κυπαρίσσια φυτεμένα στην άκρη του κόσμου. Βασίλη, θυμάμαι την νεκρή αδερφή σου να σε παίρνει μαζί της στην ανεπίστροφη κατηφόρα. Θυμάμαι πως είχαμε χαθεί και οι δύο στον λαβύρινθο από καφενεία στη Στοά Κοραή δίπλα στο σινεμά Άστυ. Κι εκεί ζυγίζαμε ο ένας την θλίψη του άλλου, εισπνοές και εκπνοές θνησιγενείς από σπλάχνα γεμάτα τσιγάρα και μαυρίλα. Ήθελα να πεθάνω μόνος μου μακριά απ’ αυτούς που ποτέ και εν τέλει δεν με πλησίασαν. Μακριά και απ’ τον απρόσιτο θεό που δεν μου στάθηκε και στον παραμικρό χωλό βηματισμό μου. Το σπίτι μου, η ανάσα μου, οι πιο μοναχικές μου απεκκρίσεις,  η ψυχωτική επικοινωνία, η ασφυξία της ψυχικής ασθένειας, το προανάκρουσμα του τέλους, στο σπίτι μου στην Καλλιθέα, στο πιο μοναχικό σημείο του ορίζοντα. Τέλος.

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία