παλιό κάρο.

Και περνούσα τα λιβάδια και τα κοτέτσια, μια απέραντη πράσινη μονοχρωμία μαγική για το βλέμμα μου.  Βαρέθηκα ύστερα από μισή ώρα πεζοπορίας  την παντοκρατορία του πράσινου και έριχνα βλέμματα ακόμη πιο βαθιά και πιο κοντά στον απροσμέτρητα μακρινό ορίζοντα. Αυτό που θωρείς μονότονο δεν είναι παρά η ανεκπαίδευτη ματιά σου να εξορύσσει μια καθόλα υπαρκτή ποικιλομορφία απ' την διδαχή της πως ό,τι την κούρδισαν να βλέπει είναι και το μόνο. Μέχρι και κίονες υπήρχαν από παλαιοχριστιανική εκκλησία που ποτέ στη πρότερη ζωή μου δεν είχα ξαναδεί. Ένα παρατημένο ιππήλατο κάρο θυμίζει πάντα τον ίππο και είναι αυτός που βλέπεις τελικά κι ας είναι ο μόνος απών. Η όραση του ανθρώπου έχει τη μοναδική ικανότητα να ανακαινίζει κάθε εγκαταλελειμμένο πράγμα.