Δέντρο.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα , πάνω κάτω πέρα δώθε πήγαινα και σκεφτόμουν να στείλω στο αδερφό μου μήνυμα για το γεγονός ότι αισθανόμουν πως όλα αυτά τα φτιασιδώματα της πόλης ήταν η εξωτερική μορφή της ματαιότητας Η ματαιότητα λοιπόν κρύβεται επιμελώς αντί να διερευνάται διαρκώς προς μία ουσιωδέστερη ζωή. Τί να τους κάνουμε του άγιους Βασίληδες, τα δώρα, τις καμινάδες, τα δέντρα με τις φάτνες και τα αστέρια όταν έχουμε χάσει ολόκληρη την ψυχή μας. Καταναλωτισμός σημαίνει και εορταστικός στολισμός, σημαίνει το άπλωμα της ύλης πάνω σε όλες τις πνευματικές σχολές. Αλλά και πάλι αφοριστικός δεν γίνεται, διστακτική παραίνεση: ασχοληθείτε λίγο με τις αντεγκλήσεις με τα γνωρίσματα της εποχής μας. Μάλλον για ηττημένος πάω. Ζήτω το πλαστικό, η σάρκα, το στέρεο,.. Κάποτε πριν πολλά χρόνια, στα νιάτα μου, είχα φωτογραφηθεί με τον φίλο μου Νίκο με κάτι πιο αυστηρό απ’ αυτή την περίπτωση γενέθλιου δέντρου. Τελικά επιστρέφω για να φωτογραφίσω τους τόπους που είναι φορτωμένοι με αναμνήσεις μου ή πράγματα και πρόσωπα που νιώθω ότι έχουν κάτι δικό μου, ότι πονούν όπως πονάω, ότι ερημώνονται σε ερημιές σαν κι αυτή που απλώνεται κατά καιρούς σαν κόλαση στην ψυχή μου.