Γκάνταλφ.

Θυμήθηκα το Σιλμαρίλιον. Το σημαντικότερο βιβλίο του Τόλκιν. Η δικιά του Θεογονία. Ο εικονιζόμενος μπαστούνι όμοιο με του Γκάνταλφ  όπως αυτός αποδόθηκε στις γνωστές κινηματογραφικές ταινίες. Πράγματι τούτος ο γέροντας έμοιαζε ουρανοκατέβατος από κάποιο λησμονημένο παρελθόν της ανθρωπότητας. Σαν να υπάρχει μια χαραματιά στο όλο σύμπαν της Γης και απ’ αυτήν οι πιο περίεργοι άνθρωποι κατευθύνονται προς όλες τις πλατείες και τις μητροπόλεις του κόσμου. Το κηρύκειο του απαθανατισμένου μου έμοιαζε με τεθλασμένη γραμμή, με δρόμο κακοτράχαλο. Δεν ξέρω αν η αλήθεια του  ήταν πως είναι μια μορφή του Αγίου Βασίλη και κείνη την μέρα επισκεπτόταν ένα μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών εκεί κοντά. Είτε έτσι είτε αλλιώς και το πιο ταλαιπωρημένο παιδί δίπλα του θα ξεκουραζόταν και  θα γελούσε καταπραϋντικά για την τραυματισμένη του ψυχή.