Κέρβερος.

Ο Κέρβερος ο φύλακας του Άδη ήταν ένας σκύλος με τρία κεφάλια. Το γεράκι της φωτογραφίας μου – είχε ένα γεράκι για στάμπα στην πίσω μέρος της μπλούζας του- τα κράδαινε από μια αλυσίδα που προς το τέλος χώριζε σε τρία κομμάτια. Ένα για τον κάθε του σκύλο. Στην φωτογραφία δεν φαίνεται ο μαύρος και ο  πιο άγριος από τους τρεις. Ήταν κρυμμένος πίσω απ’ τον ιδιοκτήτη του. Δεν θεωρώ πως η πληθώρα φωτογραφιών του ίδιου τυπά έχει ενδιαφέρον. Για διαφορετικά ενσταντανέ καλύτερα να χρησιμοποιείται η βιντεοσκόπηση. Όταν σε μαθαίνουν στην πλατεία του Μοναστηρακίου είτε είσαι ευυπόληπτος  είτε εντελώς ανυπόληπτος -σαν και του λόγου μου- όλοι σου δίνουν μια θέση μέσα στις παρέες, τις συμμορίες και τις απάτητες από περιέργους μυστικές ζωές. Τί ζωή να έχει άραγε κάποιος που κατέχει τον Κέρβερο; Τα παπούτσια του ήταν τόσο εντυπωσιακά καθαρά λες και λίγο πιο πέρα θα γινόταν επιθεώρηση από κάποιον αξιωματικό του. Όλοι, έτσι λένε, στην ζωή ταυτιζόμαστε με κάποιον ρόλο και για τον βιώσουμε ωσάν να είναι η φυσική μας ταυτότητα, φορτωνόμαστε πάνω μας όλη την απαραίτητη πληροφορία. Εκτός  κι αν οι πράξεις σου είναι έκθετες στο κοινό οπότε δεν χρειάζεσαι όλες τις ματαιότητες που μας κοινοποιούνε και ποιός είσαι.