Ταχυδακτυλουργός.

Θα τον φωτογράφιζα και χωρίς τα περιστέρια. Για το ντύσιμο του ενός κομψού εστέτ. Όλοι αυτοί οι πανταχόθεν ερχόμενοι συμβολίζουν κάτι, κάτι μας διδάσκουν ή και γιατί όχι κάπου μας μυούν. Έρχεται μια ώρα που σηκώνονται από εκεί που κάθονται σαν να λουφάρουν και ξεκινάνε τις περφόρμανς τους. Αυτοσχεδιαστικές παραστάσεις κατά τη διάρκεια των οποίων γίνονται κυριολεκτικά το επίκεντρο του χώρου όπου βρίσκονται. Αυτός ο κύριος που έφερνε σ’ έναν πιο γεμάτο Ελευθέριο Βενιζέλο, και άρα ήταν μια παλιά ψυχή, ή ζούσαν μέσα στο πνεύμα του περασμένα και ξεχασμένα πράγματα, σήκωνε μέχρι τα χέρια του τα περιστέρια και τα τάιζε με μπουκιές ψωμί. Όταν οι άνθρωποι είμαστε στις πιο ιδιωτικές μας στιγμές δεν θέλουμε  κανένας να μας δει. Υπάρχει κάτι glamorous στις συνειδητά αποφασιστικές και θεαματικές επιτελέσεις μας.