Φυλές της Αθήνας 14.
Οι φυλές της Αθήνας. Παράξενες γυναίκες σαν λάτρισσες του αίματος, απέθαντη αψεγάδιαστη ομορφιά και ένα κοίταγμα στυλωμένο λες και λίγο ψηλότερα απ’ των άλλων ανθρώπων για να μπορούν να τους εποπτεύουν. Το καταλαβαίνεις πως είναι βαμπίρ απ’ την κατάλευκη επιδερμίδα και τα κόκκινα αιματωμένα χείλη, με προηγούμενη κατάσταση τους το θηλύκωμα πάνω στο λαιμό, την διάνοιξη τρυπών στις καρωτίδες αρτηρίες και την απομύζηση αίματος. Υπέροχες πανύψηλες τρανς γυναίκες σαν αλμοδοβαρικές θεότητες. Εμφάνιση εντυπωσιακής drag queen με ξασμένο μαλλί, σαν ηλεκτροδοτημένο από πάλλουσα λαγνεία που ηλεκτρίζει πατόκορφα το δυσθεώρητο σώμα. Πολλές φωτογραφίες των απολύτως εξεζητημένων ανθρώπων ανάμεσα στο πλήθος των ομοιόμορφων παρουσιών με τις αντίστοιχες ζωές. Η τρανς που φωτογράφισα κουβαλούσε μαζί της ανέμους για να αναστατώνουν την ισορροπία των παρατηρητών της. Μια Ασιάτισσα κρατάει μια τεράστια βεντάλια και εγώ σκέφτομαι ακόμη μια φορά πως είμαστε και είναι πάντα τα γύρω μας παλίμψηστοι και παλίμψηστα. Η βεντάλια είναι καλύπτρα για πολλούς άντρες και για γυναίκες που επιθυμούν να περνάνε απαρατήρητοι ανάμεσα στο πλήθος. Η γυναίκα με την βεντάλια, κραδαίνοντας την -πιο πολύ σαν φόβητρο- εξομοίωνε με το άνοιγμα της κινήσεις σε πολλές πολεμικές τέχνες. Οι μικροί τσιγγάνοι έχουν τα πιο αθώα πρόσωπα απ’ όλα τα συνομήλικα τους παιδιά. Ξεχνάνε την εκπαίδευση τους να γίνουν διακονιάρηδες και ξεχύνονται στην πλατεία Μοναστηρακίου προσποιούμενοι ρόλους ευφάνταστης προέλευσης. Οι μητέρες τους πιο εκεί φοράνε όμορφα ρούχα και πουλάνε κατακόκκινα τριαντάφυλλα όπως εκείνο που κρατούσε στο χέρι του το βαμπίρ που είχα φωτογραφίσει και βρίσκεται στην πρώτη φωτογραφία του άλμπουμ. Οι τσιγγάνοι φαίνονται πως είναι πολλοί. Στην πραγματικότητα επειδή τραβούν την προσοχή του κόσμου, οι γυναίκες ντυμένες με όμορφες στολές σαν πολυποίκιλτα βυζαντινά εικονίσματα, τα βλέμματα προσηλώνονται σ’ αυτούς (τους τσιγγάνους). Πώς γυαλίζουν τα χρυσά κοσμήματα στους γυμνούς λαιμούς των μαύρων γυναικών; Γιατί δεν μ’ αρέσουν καθόλου οι συμβατικές και κομφορμιστικές ζωές; Τί με συνδέει με τους λούμπεν; Στην Ομόνοια οι επισκέπτες είναι πιο πολεμοχαρείς απ’ τους αντίστοιχους στο Σύνταγμα. Η Αθήνα εξωθεί τους κατοίκους της να γιορτάσουν, να πονέσουν, να συναντηθούν, να βγούνε τέλος πάντων απ’ το σπίτι τους. Στα πιο κεντρικά σημεία της Αθήνας οι τρελοί, οι ψυχωσικοί, όλοι οι παράξενοι της γης αμολιούνται προς τον συγχρωτισμό με τους κατ’ επίφαση νουνεχείς. Η φτώχεια δεν ντρέπεται τους άλλους με τις γραβάτες και τα κοστούμια. Κανείς δεν ντρέπεται για τίποτα και όλοι με περίσσεια αυταρέσκεια διαγκωνιζόμαστε για την πιο συγκλονιστική ορατότητα. Νομίζω πως αυτοί που την κερδίζουν είναι οι παίδαροι μιας απολλώνιας ομορφιάς και τα τεράστια πέη τους που γίνονται αντιληπτά ακόμη και κάτω από πολλές στρώσεις ρούχων. Η ομορφιά και η καύλα είναι μεγαλείο.