Ηλιοτρόπιο.

Όπου υπάρχει ηλιοτρόπιο είναι η ομορφιά και ο Βαν Γκονγκ. Ο ζωγράφος που κούρδισε τα μάτια μας, τα δίδαξε να κοιτάνε με τον συγκλονιστικό τρόπο που κοιτούσε κι αυτός. Εδώ έχουμε την συνάντηση ενός ηλιοτρόπιου από πλαστικό και μιας κατασκευής για να ρίχνουν οι καπνιστές διαβάτες τις γόπες του μέσα στον χώρο της. Τα ηλιοτρόπια είναι ο Βαν Γκονγκ και είναι και ο Λωτρεαμόν, ο Γάλλος συγγραφέας που έγραψε στο πιο εμβληματικό του σύγγραμμα ότι η ομορφιά είναι η απροσδόκητη συνάντηση μιας ομπρέλας και μιας ραπτομηχανής πάνω σ’ ένα τραπέζι ανατομίας. Και αυτό είναι σαν την μονολόγιστη προσευχή, μαθαίνεις την ομορφιά επαναλαμβάνοντας  τον κατά τον Λωτρεαμόν ορισμός της. Όπου υπάρχει ηλιοτρόπιο, έστω και σε ελάχιστη ποσότητα, όσο άσχημη και να  είναι η επιφάνεια προσαρμογής του  παντού απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ αυτήν την επιφάνεια προελαύνει, εδραιώνεται η ομορφιά. Θυμάμαι στο παλιό νεκροταφείο της Κω μια δράκα ψεύτικων ηλιοτρόπιων να καταυγάζει και να αλώνει την μακάβρια ατμόσφαιρα.