Ταξιδιώτες στον Χρόνο.

Ακόμη ένας απ’ το παρελθόν.  Και έρχεται απ’ αυτό γιατί όλες οι προσλαμβάνουσες του φιλτράρονται απ’ την ρέμπελη αισθητική και  τον αλέγκρο χαρακτήρα του. Πειρατής απ’ τα γεννοφάσκια του, η εμπορική του δεινότητα να πουλάει απ’ τα εργόχειρα του ξεπερνάει τα όρια της νομιμότητας και μπαίνει στο χώρο μιας «λελογισμένης» λαφυραγώγησης. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που μοιάζουν, και ενώ γεννιούνται σύγχρονοι μας, σαν να ακολουθούνται από αιώνες επιβίωσης. Το θέμα των ανθρώπων την Αθήνα έχει σχολιαστεί από πολλούς. Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις μητροπόλεις. Οι άνθρωποι δημιουργούν ένα παλίμψηστο από στυλ, ιδιοσυγκρασίες, προσωπικότητες, όνειρα, δεισιδαιμονίες. Όλα διαφορετικά και όλα παρόντα σαν σύμμειξη πολλών ετερόκλητων εποχών. Ακόμη και ξεχωριστά να εξετάσεις κάποιον πάντα τον βρίσκεις αντιφατικό, υπάρχει μέσα του τόσο μια προοδευτικότητα όσο και ένας σκοταδισμός  και όλα τα ενδιάμεσα. Παλίμψηστος άνθρωπος λοιπόν.  

 

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία