Ο άνθρωπος είναι πάντα δημιουργός.

Σαν γλυπτές συνθέσεις υπέροχης σύγχρονης τέχνης μερικές τυχαία φτιαγμένες αστικές εικόνες. Ή μήπως ο άνθρωπος ακόμη και με τα συγυρίσματα του είναι σαν τον θεό του δημιουργός; Μια σειρά από καρέκλες κλασικής ελληνικής ταβέρνας, οι κλασικές ελληνικές βουκαμβίλες και ο κλασικός ελληνικός ήλιος. Καμιά φορά κάποιοι γευόμαστε την ομορφιά μονάχα σαν κάτι φευγαλέο. Δεν προλαβαίνει να μπολιάσει τη ζωή μας. Μόνο κρατάει ζωντανό το ψυχορράγημα του απελπισμένου. Πορεύομαι ψυχομαχώντας και λυγίζω με κρύφιο μεγαλείο για τους που είναι σαν εμένα. Κάποιος με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι, το ξέρει πως η ομορφιά εκεί έξω έχει διάρκεια ενός κλικ. Για κάποιο λόγο η ασχήμια έχει μετείκασμα παντοτινό, γιατί πονάει και ό,τι πονάει, είναι δικός του χώρος οι αναμνήσεις.