Πάρκινγκ.

Το πάρκινγκ σαν χώρος εξευτελισμού του Λ. σαν χώρος ηδονικού εξευτελισμού του. Να τον άφηνα αναίσθητο και γυμνό μέσα στην κατάσπαρτη με τροχήλατα βενζινοκίνητα σίδερα. Κι εκεί οι περαστικοί να τον έβλεπαν και να μην τον βοηθούσαν καθόλου. Κανείς δεν βοηθάει τον χτυπημένο. Ένα περίεργο πράγμα αντί να βοηθάς να καλείς την αστυνομία. Πλέον δεν ξέρουμε καθόλου να διαβάζουμε την καλοσύνη στα πρόσωπα τον άλλων. Γιατί τα καλοκάγαθα πρόσωπα έχουν στη φυσιογνωμία τους μια κακομοιριά, ανημποριά να μετακινηθούν ανάμεσα στους εξαχρειωμένους επιχειρηματίες. Και αυτή η απλότητα των καλοκάγαθων, των ντυμένων με πολύ παλιά αποφόρια, πιο πολύ μοιάζει στους καριερίστες εμφάνιση που δυνητικά παραπέμπει σε διακονιάρηδες. Και μόνο λοιπόν στην υποψία πως δεν είναι η απλότητα των καλοκάγαθων ανθρώπων αλλά η χαμέρπεια του φτωχού οι ευκατάστατοι απομακρύνονται. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι αλλοδαποί και οι ξένοι γενικότερα. Ο Λ. παρατημένος γυμνός σ’ ένα πάρκινγκ πίσω απ’ την Ομόνοια.  

*Αυτές οι λεζάντες γράφτηκαν στη γλώσσα της αλήθειας και προέκυψαν με την ερεθιστική συζήτηση μ' έναν βιτσιόζο  φίλο μου στον οποίο έδειχνα τις φωτογραφίες.