Ο κήπος των απαγορευμένων απολαύσεων.
Μια πόρτα κι ένας τοίχος ανακόπτουν την θέαση του πίσω απ’ αυτά. Ίσως και να μην πρέπει να δούμε. Λες και υπάρχει μια παράξενη ανθρώπινη ύπαρξη μέσα σ’ αυτό το περιτοίχισμα. Ίσως ένας διεστραμμένος. Ή ένας ρομαντικός αστρονόμος. Όταν έδειξα την φωτογραφία αυτή σ’ ένα φίλο μου μού ζήτησε μέσα στον πίσω απ’ την πόρτα χώρο να τον μαστιγώσω, να το γδύσω, να τον γαμήσω και να πετάξω τα ρούχα του χιλιόμετρα μακριά. Ο Λ. καυλώνει με το άγχος μια επικείμενης σύλληψής του. Και θα παραβιάσουμε αυτήν την πόρτα, μια μάλλον παρόμοια στην Αθήνα, όσοι πιστοί προσέλθετε, πριν να τον γδύσουμε για να τον βιάσουμε. Η πόρτα θα μείνει ορθάνοιχτη για να έχει μάρτυρες το εξευτελιστικό του παλούκωμα από ψωλάρες. Η φύση αποψιλώνει το ένστικτό απ’ τις στρώσεις του πολιτισμού. Δεν γνωρίζω ποιος μύχιος τόπος του υποσυνειδήτου του Λ. τον κάνει να ερεθίζεται με τον πόνο. Θα τον κάνουμε πουτάνα μας, ουροδοχείο, πτυελοδοχείο και λεκάνη για τα κόπρανά μας. Είμαι σίγουρος πως οι αστυνομικοί που θα έρθουν να μας συλλάβουν θα εξοκείλλουν των προβλεπόμενων της θέσης τους και θα πιάσουν να τον γαμήσουν κι αυτοί. Μπορεί να φωνάξουν και τίποτα χρυσαυγίτες -συνεργάτες τους όπως ξέρουμε- να μπαστάκωθούμε στο κωλόμουνο του άνευ της θέλησης του. Και να μείνουμε εκεί μέσα μέχρι τα επιφωνήματα ηδονής του να γίνουν γόος. Θα τον τραβολογάω μαζί μου έτσι λερωμένο απ’ όλων των ειδών των απεκκρίσεών μας και θα τον γδύσω κρατώντας τα ρούχα του για να τα αποθέσω σ’ ένα στρατόπεδο εκεί κοντά (έχω στο νου μου ήδη έναν κατάλληλο χώρο στην Αθήνα). Να μην μπορεί ο πούστης ο Λ. να πάει να τα αναζητήσει. Κι αν πάει οι στρατιώτες να τον περιλάβουν για ένα δεύτερο γύρω γαμησιών. Ο Λ. με έπεισε και απλώς περιμένω την άφιξη του για να σκάσει η θρυαλλίδα του σχεδίου του. Στην Αθήνα θα γίνουν όλα σε μια πόρτα σαν κι αυτή. Θα περάσουμε το κατώφλι της και θα είναι σαν να αφήνουμε απ’ έξω την λογική και την νομιμοφροσύνη.
Μια δεύτερη επιλογή θα ήταν να αφήσω τα ρούχα του δωρεά στον ναό του Αγίου Νικολάου της Καλλιθέας. Εκεί δεν θα μπορέσει να τα βρει ποτέ. Θα με αναζητά σαν το πορνίδιο μου μέσα στο κρύο κάποιας μέρας του Δεκέμβρη. Το πουλάκι του απ’ το κρύο θα έχει πάρει το σχήμα μουνιού. Μπορεί απ’ το κακό του και την ιλιγγιώδη ζαλάδα του να τον περάσουν για μαστουρωμένη άβουλη γυναίκα και διάφοροι αλλοδαποί να πλησιάσουν και όπως μια οικογένεια λύκων που καταξεσκίζει το θνησιμαίο της αυτοί να κάνουν τον Λ. σουρωτήρι.
Άλλο που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να καρφώσουμε στην κωλάρα του ένα μπαλόνι και με μια τρόμπα να το τρομπάρουμε κατά ένα τρόπο ώστε το μπαλόνι να διαστέλλεται μέσα στο παχύ έντερο του Λ.