στιβαρό οίκημα.

Ένα στιβαρό οίκημα, αστασίαστο σε μεγάλους σεισμούς σαν μετεωρίτης που προσγειώθηκε στην γη. Τόσο αναλλοίωτο σε ακραία καιρικά και ευρύτερα φυσικά φαινόμενα. Δεν είμαι σίγουρος αν είναι κατοικημένο. Αλλά και να είναι σίγουρα δεν θα ήθελα να γνωρίσω τους ανθρώπους εντός του. Έχω περάσει πολλές, πάρα πολλές φορές απ’ το σπίτι και δεν έχω προσέξει πότε την παραμικρή ανθρώπινη παρουσία, έστω και έναν υπαινιγμό της στην αυλή του. Αν ζουν κάποιοι θα είναι σαν εκείνο το σπίτι στον Ταύρο, που έμοιαζε με πύργο και απ’ έξω ο ένοικος είχε γράψει ψεκασμένες ρήσεις απ’ την αρχαία Ελλάδα. Σ’ αυτά τα σπίτια συμβαίνει μερικές φορές, αν είναι κατοικημένα, να υπάρχει εγκλωβισμένο και φυλακισμένο κάποιο πλάσμα της ντροπής. Της ντροπής εννοείται για τον ανθρώπινο ευπρεπισμό και την ευτελή του αξιοπρέπεια του. Το στιβαρό σπίτι, μοιάζει με σκιάχτρο για τους διαβάτες. Κανείς δεν το κοιτάει, κανείς δεν γίνεται περίεργος για τα ανομολόγητα που ίσως λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του.