βαμπίρ.

Σαν βρικόλακες αυτά τα σπίτια όπως αυτό της φωτογραφίας. Είναι επικίνδυνο να τα δεις. Ακόμη και να πλησιάσεις. Χοάνες που μέσα τους περιδινούνται με ταραγμένους αναπαλμούς τα σπλάχνα σου. Αυτό το δίχτυ απροσπέλαστης περιοχής μα και κάτι κατάμαυρα μάτια, σαν οπές προς τα ανήλιαγα δωμάτια. Το φως σκάει πάνω στο κτήριο και σκεδάζεται μακριά του. Είναι μια ατμόσφαιρα σαν πίσσας. Πισσαρισμένα όλα και θελκτικά σαν σκοτεινά πλάσματα απ’ την ελληνική μυθολογία. Σαν λάμιες και σαν Σειρήνες, μην δοκιμάσεις να μπεις και όλο και μπαίνεις κι έπειτα αρρωσταίνουν τα νεύρα σου.