ομορφιά στο Μάτριξ.

Την ώρα που πέρναγε αυτός ο παιδαράς από μπροστά μου και πριν τον απαθανατίσω, σκεφτόμουν ανομολόγητα πράγματα. Αν και ήμουν στην τρίτη ηλικία, διατηρούσα τη φιληδονία, την φρεσκάδα και την καύλα, το γυμνασμένο σώμα και την φαντασία αλώβητα.  Νομίζω πως πρέπει να μείνω στην λυρική γραφή. Πριν αρχίσουν να παρεισφρέουν στο κείμενο όροι από σεξουαλικές παραφιλίες. Να ξέρετε πως η τέχνη μου υπήρξε πάντα αυτή της επαφής μου με το ανθρώπινο ασυνείδητο. . . κι εκεί, σ’ αυτόν τον ψυχικό τόπο, ακμάζουν όλες οι απωθημένες ανθρώπινες διαστροφές. Μου δόθηκε σαν μεγάλο κομμάτι του ριζικού μου -εννοώ είμαι προορισμένος- η αποστολή της φωταγώγησης του πιο πηχτού σκοταδιού. Είναι μια σαγηνευτική τέχνη η τέχνη του ασυνειδήτου.