πανίδα της Κω.

 Ύστερα σε διαδοχικές βόλτες βρήκα πολλά τοπόσημα που μου θυμίζουν την Κω που αγαπώ. Ένα απέραντο κτήμα με τα εξωτικά πια πρόβατα, κατσίκια και αιγοπρόβατα. Κατάλαβα τον εξωτισμό της απαθανάτισης που έφτιαξα όταν η ανιψιά μου είδε αυτή την φωτογραφία. Εγώ μεγάλωσα με την πόλη, γράφω για την παιδική μου ηλικία, να έχει σε κάθε τοίχο της δεμένο και ένα γαϊδουράκι. Εκείνη έβλεπε τα ζώα σαν κάτι μακρινό, σαν ζώα υπό εξαφάνιση. Οι εικόνες μου ξέρω πολύ καλά ότι είναι επιβιώματα ενός ιδανικού «κάποτε» στον σύγχρονο κόσμο. Τέτοιες φωτογραφίες θέλω με τον καιρό να μου δώσει και η διαμονή μου στην πατρίδα Κω.