ταξιδευτής.

ένας αλλοδαπός , πιθανόν Ευρωπαίος, ταξιδιώτης. Κουβαλούσε μαζί του κι ένα σκάκι που πάνω στη βιάση μου να τον φωτογραφήσω δεν μπήκε στο κάδρο. Το μυαλό μου πήγε στον γνωστό πίνακα του Caspar David Friedrich Οδοιπόρος Πάνω Από Τη Θάλασσα Της Ομίχλης.  Ένας από τους ωραιότερους πίνακες του ρομαντικού κινήματος στις εικαστικές τέχνες. Ο ταξιδιώτης μου θύμιζε το φευγαλέο της ζωής. Αυτοί οι ταξιδιώτες διασχίζουν όλη τη Γη και όσοι τους βλέπουν, σαν μισομαγικά ημισυνειδητά, καταλαβαίνουν πως  η ζωή είναι ένας πηγαιμός προς την Ιθάκη, ένα ταξίδι απατηλό χωρίς προορισμό,  ένας αντικατοπτρισμός στην έρημο. Ή ακόμη κι αυτό το υπέροχο που έχει γράψει ο Καζαντζάκης, «μια αστραπή η ζωή, αλλά την προλαβαίνεις».  Η ζωή είναι η άπειρη ουσία μέσα στην εξίσου ατελεύτητη ασημαντότητα. (Έχω αναρτήσει και συνοδευτική δωρεάν φωτογραφία απ’ το συγκεκριμένο έργο του Caspar David Friedrich).