και πάλι Πόλοκ.

Θα ταίριαζε κάποιος ζωγράφος σ’ αυτά τα κουτσουλισμένα πλαίσια; Νομίζω Τζάκσον Πόλοκ που οι  μνημειώδεις του ριπές μοιάζουν με κουτσουλιές περιστεριών. Αλλά και  πάλι δεν γνωρίζω άλλον. Μπορείτε να βρείτε όλους τους ζωγράφους, στους δρόμους, στα σκουπίδια, παντού. Στα γκράφιτι, στις περίεργες τεχνικές του ελαιοχρωματισμού ενός κτηρίου.  Όλοι οι εικαστικοί αφουγκράζονται τις εικόνες που δίνει η πόλη. Δεν είναι μυστικό, είναι αισθητικός και συμβολικός εννοιολογικός κανόνας.  Δεν υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη.  Και γλύπτες έχουν εμπνευστεί απ’ τα καλώδια, τα σύρματα, τα δορυφορικά πιάτα κ.τ.λ. και έχουν φτιάξει τα κινητικά γλυπτά τους. Αστικό αυτό που αργότερα θα γίνει τέχνη.  Ή σκέψου τα όμορφα σχήματα που αφήνει πίσω της η σκουριά, το χάος απ’ τους ιστούς των αραχνών. Σκέψου την εγκατάλειψη την ώρα που περιπλέκεται αξεδιάλυτα με την φύση που θρασύνεται και φυσικοποιεί τα χρώματα της οξείδωσης σε χρώματα γήινα και φθινοπωρινά.