παπούτσι.

Τα παπούτσι είναι τεκμήριο ότι κουραζόμαστε και ότι πια οι πόλεις είναι αφιλόξενες για την φύση μας. Οι ίδιες οι αρχιτεκτονικές μας κατασκευές βρίθουν από κινδύνους για την ξυπολυσιά μας. Ένα καρφί εδώ, ένα θρυμματισμένο τζάμι πιο εκεί, πολλές εστίες μικροβίων οπουδήποτε. Θυμάμαι που είχα σηκώσει ένα  μεγάλο κομμάτι βαμβάκι που βρήκα κάπου κοντά στο Χαροκόπειο πανεπιστήμιο και από κάτω διαβιούσαν πέντε έξι διαφορετικά είδη από έντομα και σκαθάρια. Αν δεν ήμουν υποχόνδριος, αυτά τα παπούτσια θα τα φορούσα. Μπορεί να τα έπαιρνα και σπίτι μου. Απλά άμα δεν ξέρεις ποιος είχε κάτι πριν το πάρεις εσύ, θαύμαζε το και άστο στην θέση του. Μην μπλέκεις μ’ ενεργειακά πεδία άλλων και μην χαλάς την ηρεμία του σπιτιού σου με ξένες αναμνήσεις.