Ραπουνζέλ.

Μαλλιά μούμιας ταριχευμένης εντός της οικοδομής. Και μεγαλώνουν ακόμη. Όπως τα νύχια που μεγαλώνουν στα κόκκαλα από δάχτυλα των νεκρών ανθρώπων.  Ακατοίκητη παλιά πολυκατοικία. Ίσως ημιτελής. Αυτά τα θεάματα είναι τόσο όμορφα που κανείς δεν σε κοιτάζει καχύποπτα όταν τα χαζεύεις ή τα φωτογραφίζεις. Είναι για το σύνολο των κατοίκων θαυμαστές αυτές οι αναρριχητικές βλαστήσεις. Κι έχω βρει και άλλες που  θαλερές σαν θρασομάνημα περιελίσσονται  σε σκάλες. Το αναρριχητικό φυτό, θαλερό ή νεκρό είναι απ’ τα πιο όμορφα φυσικά φαινόμενα, σαν  μαλλιά ή μυριάδες χέρια που τρέχουν προς τα πάνω με ταχύτητα.