παιδική μπιζουτιέρα.

Αυτή η  παιδική μπιζουτιέρα δεν είναι εκεί πεταμένη. Κάποιος την τοποθέτησε με την  υποσυνείδητη πρόθεση να ταιριάζει με τα  χρώματα και το σχήμα των παραθυρόφυλλων.  Σαν να εγκαταλείφθηκε με θλίψη και η ενοχή της εγκατάλειψης να έκανε τον αυτουργό της να μεριμνήσει για μια όμορφη γειτνίαση του εγκαταλελειμμένου αντικειμένου με το παράθυρο.  Αν αγγίξεις τέτοια παράξενα πράγματα στους δρόμους σου ανοίγουν -βεντάλια διάπλατα ανοιχτή- όλες οι πιθανές διαδρομές που αφυπνίζει στον νου το άγγιγμα. Έτσι κι εγώ φαντάστηκα το ροζ και όμορφα πεποικιλμένο κουτί να ξεχειλίζει από θησαυρούς πειρατικούς.