Αμνησία.

Τόσο όμορφος αυτός ο λούτρινος  ιππόκαμπος και δίπλα μια μπλούζα με στάμπα με τον Τούπακ Σακούρ επάνω της.  Ο ιππόκαμπος που είναι και το φερώνυμο σημείο του εγκεφάλου στο οποίο επιτελούνται οι περισσότερες λειτουργίες  της μνήμης. Κι εκεί που αναδύονται οι διαταραχές μνήμης μου. Βενζοδιαζαπάμες και Xanax. Έπειτα από τόσα χρόνια χρήσης αγχολυτικών, πολλά πράγματα τα μπερδεύω με ενύπνια όνειρα μου που βίωσα ως αληθοφανή. Κι αν  μου θυμίζεις κάτι, μην με παρεξηγείς. Είναι ο ατροφικός ιππόκαμπος μου, είναι που πια όλοι σαν κάτι μου θυμίζουν. Ο Τούπακ, κάτι θυμάμαι και γι’ αυτόν. Όχι όλα με τα οποία έχω καταγίνει, τα σχετικά με το έργο και τον βίο του. Αυτή η επίγευση της θλιβερής αλήθειας πως όλοι οι ήρωες από καταβολής της ιστορίας δολοφονούνται.