μασέλες του μπαμπά.

Κάποιοι μεσήλικες θυμόμαστε τους πατεράδες μας με μασέλες.  Τον πατέρα μου τον θυμάμαι με χρυσά δόντια κι έπειτα με μασέλες. Και είπα να βάλω δίπλα στην φωτογραφισμένη  μασέλα και μια καρδιά  -ίσως από κουτί με γλυκά- γιατί η καρδιά μας ανήκει στους γονείς μας. Αυτά βρέθηκαν μέσα στο σπίτι των θαυμάτων που είχα βρει και την αφίσα με τα Νούφαρα του Κλωντ Μονέ. Και η μασέλα μου θύμισε και δάγκωμα κι έπειτα μύθους ή αλήθειες απ’ τα δαγκώματα που υπέστην στην ζωή μου. Και απ’ αυτά της Μόρας πιο πολύ που με ακινητοποιούν και νιώθω σαν ψυχορραγήματα, επίθεση σατανάδων εννοείται, όταν κοιμόμαστε σε ύπτια θέση αφήνουμε το σώμα μας έκθετό να το απομυζήσει απ’ το αίμα του ετούτη η δαιμόνισσα. Ας λένε οι επιστήμονες υπνική παράλυση, εμένα η συμβουλή μου είναι να κοιμάστε στην εμβρυακή στάση.