αγιογραφίες και τα τοιάυτα.

Η πατίνα του χρόνου που όλα τα κάνει ξανά φυσικά. Όταν ο κόσμος αυτός καταστραφεί, τα δέντρα θα καλύψουν τα πάντα και τα κατεστραμμένα συστήματα εκτροπής των νερών απ’ τα ποτάμια θα δώσουν νέα ποτάμια και λίμνες και θάλασσες. Έτσι κι αυτός ο έρημος πυλώνας της ΔΕΗ είχε μια όψη και τα χρώματα ενός δέντρου. Πιστεύω πως και ένα ανθρώπινο σώμα σε σήψη θα ομοιάζει τόσο με τα χώματα και τις βλαστήσεις γύρω του που θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους. Τα πτώματα των ανθρώπων μοιάζουν με κομμάτια από ξύλα, που έχουν βραχεί και καεί και βρωμάνε. Ή τα σκηνώματα των αγίων των ποικίλων θρησκειών κι εκκλησιών, ίδια κι αυτά με ξύλα που αποσυντίθενται ή αργά βαδίζουν στην αιωνιότητα προς την απολίθωσή τους.  Κανένας άγιος δεν έμεινε αναλλοίωτος ποτέ.