για τους ζωγράφους φίλους μου.

Για τους φίλους μου ζωγράφους που έβαλαν χρώμα στην ζωή μου. Οι ζωγράφοι  μυούν το βλέμμα στην αναγκαία αποδέσμευση του απ’ το κυνισμό και την προσκόλληση του στο εξπρεσιονιστικό κοίταγμα. Να βλέπεις τον κόσμο όχι μόνο με την όραση σου  αλλά μαζί και μ’ όλο το φορτίο που  κουβαλά από καταβολής του κόσμου σου η αντίληψή σου.  Τυχαία βρέθηκα σε μια παρέα εικαστικών και συλλεκτών απεικονιστικών έργων τέχνης και μπόρεσα να βρω ανάμεσα στους ζωγράφους μια αγκαλιά που ποτέ δεν μου έδωσαν οι λογοτέχνες. Όταν συναντώ στην χαρτογράφηση της Αόρατης Καλλιθέας ατελιέ ζωγράφων, σύμβολα άλλα αυτής της τέχνης, γκαλερί για εκθέσεις έργων ζωγραφικής, τους φίλους μου θυμάμαι. Κι εκεί μπροστά στο σχετικό θέαμα τους ανακαλώ.