χαρτογραφώντας.

Αυτά τα γάντια στην μέση του πουθενά και μάλιστα τοποθετημένα με τάξη. Λες και τοποθετημένα εκεί για να τα βρω. Πήγα και την επόμενη μέρα αλλά δεν ήταν στο σημείο. Ήθελα να τα βάλω γιατί ως βομβιστής της ομορφιάς ήθελα να ‘χω κάποια κάλυψη με τα αποτυπώματα μου. Να μην είσαι παρά σαν ένας ρακοσυλλέκτης, κανείς δεν με παρατηρεί, κανείς δεν με βλέπει αν και δίπλα του, κανείς δεν μου δίνει σημασία, παραμερίζω πάντα για να περάσει ο άλλος, κάνω τα πάντα για να μην φαίνομαι. Ντύνομαι με αποφόρια παλιά. Στα χρώματα του χώματος και των φθινοπωρινών ξεραμένων φύλλων απ’ τα φυλλοβόλα. Σαν καμουφλαρισμένος  δεν  ξεχωρίζω απ’ τα σίδερα και τα μπετά. Και με τα γάντια αυτά κανείς δεν ξέρεις τίποτα για μένα και για τους χάρτες που ετοιμάζω.