τρίτη φορά.

Ο Βαν Γκογκ, τρίτη φορά που τον συναντώ στην Αόρατη Καλλιθέα, ώστε να μπορώ να τον θεωρήσω τον πολιούχο άγιο τούτης της επινοημένης μου πόλης. Φανταστείτε  έπειτα από κουρασμένες πεζοπορίες ωρών και συναπαντημάτων πολύ άσχημων με την  πυκνοκατοικημένη ορατή πόλη, την εμβροντησία μου την στιγμή του φωτογραφικού κλικ που απαθανατίζει έναν Βαν Γκογκ. Μερικές φορές νιώθω έκσταση μπροστά σε τέτοια θεάματα όπως ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης την ώρα που άνθιζαν οι πληγές στο σώμα του στα ίδια σημεία που σταυρώθηκε και λογχίστηκε ο Χριστός. Και ήταν κι ο χώρος γύρω απ’ τον Βαν Γκογκ σαν μυστηριακός. Σαν τέρμα της πραγματικής Καλλιθέας. Σαν σημείο που ευεργετικά σε εγκλώβιζε στα ηλιοτρόπια του μέγιστου των ζωγράφων.