παιδική ηλικία/ΑΟΡΑΤΗ ΚΑΛΛΙΘΕΑ

Και αχ η παιδική ηλικία η φευγάτη. Που όσο την έχεις μοιάζει με αιωνιότητα και όταν παρέρχεται είναι απώλεια που ισόβια πενθείς. Το έχω γράψει πολλές φορές πως οι χώροι για παιδιά παραλλάσσονται σε μνημεία. Γνωρίζοντας οι ενήλικες ότι η παιδική ηλικία είναι κάπου ανάμεσα στην φαντασία, την επινόηση και την πραγματικότητα, τρομάζουμε με την θέα των παιδιών. Γιατί αυτό που ζουν έχει ήδη τελειώσει. Και λίγο λίγο δεν θα μείνει και τίποτα. Κλαίω   για την παιδική μας ηλικία γιατί όταν κλείσει εκεί μένουν τα πάντα. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απώλεια απ’ αυτήν.