Marcel Ducamp.

Γιατί ο ουρητήρας του συγχωρεμένου Marcel Duchamp να συνιστά τέχνη και όχι αυτό το αφοδευτήριο  που επαναχρησιμοποιήθηκε σαν γλάστρα για  φυτό; Νομίζω πως το ευτελές, απομονωμένο απ’ τον χώρο που οφείλει να ανήκει, μεταρσιώνεται σε καλλιτεχνικό ερέθισμα προς τον θεατή.  Οτιδήποτε είναι άσχημο μέσα στο περιβάλλον της ασχήμιας του δεν ξενίζει.  Όταν αλλάξει περιβάλλον και κάπως λουστράρεται σημαίνει κάτι άλλο.    Εδώ βλέπεις ένα παιχνίδι που έπαιξε κάποιο ευφάνταστο μυαλό. Αυτός ο νους έκανε χρηστικό κάτι που μόνο του συμβολίζει όλα τα απορρίμματα του  ανθρώπινου οργανισμού. Το γέμισε βέβαια κοπριά. Μπορεί αυτός ο νους να έκανε λογοπαίγνιο. Και απ’ τα κόπρανα να πήγε στην κοπριά. Όμως ακόμη κι έτσι αυτή η κατασκευή φαντάζει ανολοκλήρωτη. Ευελπιστώ σ’ έναν καλό συγχρονισμό και σ’ ένα επόμενο κλικ με μια γάτα να αφήνει τα εκκρίματά της μέσα στην κοπριά.