Ρόθκο.

Το φως μέσα απ’ αυτή την κουρτίνα που ήταν κεντημένη σαν να ήταν παράθυρο έμπαινε επεκτατικά στο δωμάτιο. Λες και ρευστό που ήθελε διακαώς να απλωθεί στον  χώρο. Σαν άγγελμα αγγέλου, σαν «χαίρε κεχαριτωμένη» στην μέση του πουθενά κάπου στην Καλλιθέα. Αυτή η πορτοκαλί φωτιά στο παράθυρο λάβα  πυρακτωμένη σε μια κατωφερή τροχιά.    Μιλάει σαν τα έργα του  Ρόθκο που κι αυτά αν και στατικά φέρουν πάλλοντα φώτα εντός τους. Η αίσθηση της κίνησης και της ενέργειας μπορεί να εντοπιστούν ακόμη και στο φαινομενικά αδρανές. Γιατί κι αυτή η ξύλινη επιφάνεια  των τραπεζιών  στις κουζίνες μας αποτελείται από σωματίδια που κινούνται.