τουνελ.

Τα χρώματα στην άκρη του τούνελ. Επιθανάτιο φως και εμπειρία κοινή των μελλοθάνατων η σπείρα προς το ανέσπερο.  Το τέλος μιας δοκιμασίας. Η ομορφιά που αποζημιώνει τον παρατηρητικό του αστικού τοπίου. Ένας ολόκληρος κόσμος από μαγευτικά σύμβολα και νοήματα και αφηγήματα μέσα στην ανέμπνευστη  τύρβη και παρακμή.  Αλλά αυτό είναι όλη η Αόρατη Καλλιθέα. Η ξεκούραση του πνεύματος και του βλέμματος  την ώρα που αυτά αναζητούν απάγκιο  απ’ τα αστικά σκηνικά έντασης.