Στο τέρμα της Παναγή Τσαλδάρη .

Στο τέρμα της Παναγή Τσαλδάρη στην Καλλιθέα είναι μια εκτεταμένη γειτονιά με  έρημα σπίτια, με προσόψεις  παλαιότητας, δεν αναδίδεται ενέργεια κατοικημένου χώρου από μέσα τους. Σαν οσμές μούχλας, κλεισούρας, ενσταλάζουν στον αποχαυνωμένο εισβολέα στις ζώνες των  αναθυμιάσεών τους μια αίσθηση αγάπης. Οι άνθρωποι  θέλγονται   από τέτοιες γειτονιές γιατί τις φτιάχνουν μεταλλάσσουν σε  ουτοπίες.  Ο άνθρωπος μπορεί να ψυχώσει έναν χώρο με προσφιλή στοιχειά. Να τον φορτίσει παντού με αγάπη  που έπειτα επιστρέφει  με δαψίλεια σ’ αυτόν. Αυτοί οι χώροι είναι  συγχώρεση για τον αμαρτωλό, είναι αγάπη για τον νοσηρό και διεστραμμένο, είναι θάλπος για τον δυστυχισμένο, πλέρια αποδοχή και αναγνώριση για τον όποιο αποκλίνοντα απ’ τους χρηστούς κανόνες.