μετα-άνθρωπος.

Βουπροπιόνη, σιταλοπράμη, κουετιαπίνη, αλπραζολάμη και μοδαφινίλη άρδευαν το μετα-ανθρώπινο αίμα μου. Ψυχοτρόπες ουσίες πιο πολύ κατασταλτικής επενέργειας παρά αναπτερωτικές για το ράκος που ήμουν. Γυρνούσα αυτές τις μέρες του καύσωνα στην Καλλιθέα με την φωτογραφική μου μηχανή υπό το κράτος του φόβου για νευροληπτικό επεισόδιο. Όλα αυτά τα σκευάσματα για την ασθένεια μου, την οριακή διαταραχή προσωπικότητας, δίνουν επικίνδυνη ευαισθησία σε νευροληπτικό σοκ. Και όμως πήγαινα και πάταγα τα κλικ μου. Και απ' όπου περνούσα, το νοσηρό και διάπυρο φως έκαιγε κατα τόπους τα απαθανατισμένα αντικείμενα. Ένα ρολόι, στην δεύτερη φωτογραφία, είχε σταματήσει στις 7.40 . Ίσως π.μ. ίσως μ.μ. Πρωί και απόβραδο ή χαραυγή και σκοτάδι. Και τότε μόνο ένιωσα μια δροσιά placebo και άντεξα και γύρισα όρθιος στο σπίτι μου.