αόρατη Καλλιθέα.

Η Μέδουσα ήταν στην οροφή ενός tatoo shop. (Σ.τ.σ. ευχαριστώ τα παιδιά που μου επέτρεψαν να την φωτογραφίσω.)  Και την ίδια που δεν με πέτρωσε, κράτησε κλειστά τα μάτια της. Αλλά ακόμη όταν την βλέπω μένω μουδιασμένος. Σαν εμβρόντητος. Γιατί το μυστήριο με όλες τις απεικονιστικές εκδοχές της Μέδουσας είναι πως μοιάζει να σε βλέπει κι ας είναι τα μάτια της κλειστά. Μόνο τον H.R. Giger  θυμάμαι που την έκανε μ’ ανοιχτά μάτια και ακόμη πετρώνει όποιον την κοιτά.