ξεκούραση.

Αγωνιστήκαμε χωρίς να αποβλέπουμε κάπου. Ακάματοι συνεχίζουμε με επίγνωση της ιερότητας των πράξεων και δράσεων μας. Με ηθική κι αισθητική δεν πας πουθενά. Μόνο σε ναρκοθετημένα πεδία, μόνο σε χωράφια με τσούχτρες πανύψηλες και χόρτα άγρια ακανθώδη.  Και σ’ αυτά τα μέρη, το θρασομάνημα σε ματώνει. Γιατί αποσυνάγωγοι απ’ όλου του κόσμου τις λέσχες και τις σέχτες;  Κάποιος στο messenger  μου είπε ότι κάποιοι μ’ αγαπάνε.  Mα που είναι αυτοί οι άνθρωποι και γιατί φοβούνται τις πάναγνες καρδιές μας; Έφτιαξα αυτές τις φωτογραφίες για να ξεκουραστούμε οι αποσταμένοι. Να κάτσουμε σ’ αυτές τις καρέκλες. Να λικνιστούμε οι ιδαλγοί και οι Δον Κιχώτες. Να βρούμε θέσεις δίπλα σε παράθυρα με θέα σε  ανοιχτωσιά με φύση. Αυτός στο messenger μου είπε ότι έλειπα μακριά, και όμως ήμουν πάντα δίπλα τους. Άοκνοι ας μπορέσουμε να μην λυγίσουμε την ώρα που μας αμφισβητούν. Σφραγίσαμε την εποχή μας με την αυτοθυσιαστική μας τέχνη.  Κι ας μην ακούγομαι, μέσα στην τύρβη τους κάνω χαλασμό.