νεκρός.

Ήθελα να είμαι νεκρός πάνω σ' αυτό το στρώμα . Γυμνός με πεσμένα πάνω μου ξερά φύλλα του φθινοπώρου. Στολισμένος μ' αυτά. Μας αρέσει να φανταζόμαστε τους θανάτους μας. Να κείτομαι σ' αυτή ή την άλλη εγκαταλελειμμένη αυλή. Ένας γυμνοσάλιαγκας να έρπει στο διάφανο δέρμα μου. Φανταστείτε την ομορφιά της πνιγμένης Οφηλίας απ' το έργο Άμλετ του Σαίξπηρ ζωγραφισμένη απ' τον ζωγράφο Sir Everett Millais. Και έπειτα δείτε κι εμένα. Ιδού ο νυμφίος ο ανύμφευτος- έρχεται για να τον κλάψετε. Δεν ακούγονται άνθρωποι κοπετοί, μοιρολογίστρες οιμωγές. Καμιά μάνα δεν χαράσσει τα σπλάχνα της για εμέ. Ανακινώ μέσα μου θύμησες, απ' την παιδική ηλικία αναπολώ τον Γιώργο, και πέμπω μήνυμα να με βρει μες στις αυλές και να με ραίνει με βατράχους και γυρίνους και κοκοβιούς.