xχορός με σκυλάκι.

Ένας χορός είχε γεμίσει την πλατεία.  Μια χριστιανική ομάδα με  μέλη απ’ όλο τον κόσμο είχε στα κηρύγματα της και πολλά χορευτικά  μουσικά κομμάτια, με αγγλικό στίχο. Ανάμεσα σ’ αυτά και το Bring me to Life. Ίσως τελικά οι Evanescence, οι οποίοι έφτιαξαν και τραγούδησαν το γνωστό τραγούδι, να ανήκουν πράγματί στο ρεύμα της Christian Metal. Χόρευαν οι πιστοί και έμπαιναν ολόκληρες παρέες νεαρών ανθρώπων και γιόρταζαν μαζί. Ανάμεσα τους κι αυτή η γυναίκα στην φωτογραφία που έκανε ακόμη πιο έξαλλη την ατμόσφαιρα.  Και παρά την διαχεόμενη χαρά, εγώ ένιωθα μόνος μου. Και δεν είχα κάποιον να αναγαλλιάζει  με πράγματα ίδια μ’ αυτά που με ανυψώνουν. Μόνο ο Μπωντλαίρ απ’ τα βάθη των αιώνων μου έλεγε, «γελάω στις πένθη και κλαίω στις γιορτές».   Και ο Πόε που υποτονθόρυζε, «κι ό,τι αγάπησα τ’ αγάπησα μονάχος».  Είναι καλό ο μόνος άνθρωπος, ο άνθρωπος που βιώνει την ζωή σαν ξένος μες στις κοινωνίες, να μην κοιτάζει την χαρά. Ή να της ρίχνει μια ματιά όσο ο σκαρδαμυγμός κι έπειτα να στρέφει το πρόσωπο του αλλού. Να μην προλάβει η ευθυμία να τον πικράνει. Αν είσαι σκοτεινιασμένος και μελαγχολικός, χόρεψε με τις καλοκαιρινές βροχές. Θα έχει μπόλικες τέτοιες και φέτος.  

 

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία