θαμώνες.

Εδώ μιλάμε για πολλούς θαμώνες της πλατείας. Απ’ αυτούς που οι ευυπόληπτοι δεν βλέπουν. Και άρα σαν από μεσσιανικό μου αυτοπροσδιορισμό, επιλέγω να καταγράφω την παρουσία τους για να την διασώσω  πιο πολύ σαν θόρυβο και επίπληξη στους αδιάφορους-παρά σαν εικόνα. Οι θαμώνες του Μοναστηρακίου ζούμε στην πλατεία, δεν παρατηρούμε ούτε ρεμβάζουμε. Δημιουργούμε, παρουσιάζουμε τις εκκεντρικότητες μας και ψάχνουμε τρόπους για ανέλιξη της ποιότητας ζωής μας. Τρώμε, πίνουμε και κατουράμε όπου βρούμε.