τα μάτια του Ρίλκε.

Αυτός ο νέος άντρας είχε τα πιο όμορφα μάτια στην πλατεία. Ντράπηκα να του μιλήσω και απλώς τράβηξα μια φωτογραφία που μας δίνει το καλοκαίρι των τουριστών στην πλατεία του Μοναστηρακίου. Μπύρες, Ελαφρύς ρουχισμός,  Και παντόφλες. Μια γύμνια, έκθετα κομμάτια σάρκας στον καύσωνα που σβήνει σαν απόηχος μέσα στις  πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη. Δεν ήξερα από που μας ερχόταν. Απλώς το αλκοόλ τα μούσια και η λευκή επιδερμίδα παρέπεμπαν κάπου εκεί τριγύρω στην Ρωσία. Μπορεί να στάθηκα απέναντι στα συγκλονιστικά του μάτια σαν καθηλωμένος περίπου για κανένα μισάωρο. Και από πουθενά στα εσώψυχα μου δεν μπορούσα να βρω αποθέματα δύναμης για να του εκστομίσω δυο λεξούλες.