Λουλούδια.

Λουλούδια ακόμη και πάνω απ’ τις αποχετεύσεις της πλατείας. Μπερδεμένες οι βρωμερές οσμές με τα αρώματα. Ίσως το αστικό γκρίζο και καφέ τοπίο να είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανακύψει η αλήθεια ότι ο χώρος δεν εννοείται παρά μόνο σε απόλυτη συνάφεια με τον άνθρωπο. Αυτή η λουλουδιασμένη κόρη της φωτογραφίας πλαισίωνε εκ νέου την πλατεία και θρυμμάτιζε τα φαινομενικά παραπετάσματα  της ασχήμιας. Ο πυρήνας των πόλεων είναι οι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι είναι όμορφοι ακόμη και όταν ασχημονούν. Η ζωή είναι πάντα ωραία ακόμη και όταν υπάρχουν συνθήκες για την εξαφάνισή της.