Έθνικ τύπισσα.

Σαν κάποια έθνικ τύπισσα με απόηχους από ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές στα ρούχα της. Ακόμη  μια εμφάνιση του παρελθόντος στο παρόν μας. Μερικές φορές  κάνουν στην πλατεία την εμφάνισή τους κάτι πλάσματα εξωπραγματικής ομορφιάς. Μοιάζουν -αντίφαση- απόκοσμοι μ’ έναν οικείο τρόπο. Τα παρατηρείς συγχρόνως με την ομολογία σου πως είναι ουρανόπεμπτα. Άλλες  φορές θεότητες της καύλας εξωτικοί όσο οι σάτυροι της αρχαίας μας θρησκείας. 

 

Αυτά τα φλουριά και οι πέρλες στο λαιμό της γυναίκας  ευρήματα  μπορεί σε ντιβανοκασέλες προγόνων της. Γιατί να μοιάζει στα μάτια μου τόσο νεραϊδένια η  ύπαρξη της; Νομίζω πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη τους ενδυματολογικούς πειραματισμούς, νομίζω πως  και οι gender fluid ζούνε εξίσου στην παράδοση του απόκοτου ανθρώπινου όντος που πια  αισθάνεται όμορφα με το ένα πόδι εκτός μόδας και συλιστικών κανόνων.  Εκείνη την μέρα γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία να γίνω πάλι και εξόφθαλμα σκοτεινός. Γιατί και ο σκοτεινός έχει εικονογραφηθεί και ψυχογραφηθεί ικανοποιητικά μονάχα εντός της λαογραφίας και του παραδοσιακού.

 

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία