Lepen fuck you.

Το αγόρι και το κορίτσι της φωτογραφία είναι απ’ την Γαλλία και όταν συναντηθήκαμε ήταν στενοχωρημένοι απ’ την άνοδο της Λεπέν στην Γαλλία.  Αυτά τα νέα παιδιά μου θύμιζαν με την χαρά τους μια μεγάλη αγκαλιά. Κι αυτές είναι οι εικόνες και οι γραμμές γραφής που όλοι οι άνθρωποι  θέλουμε να μας αγκαλιάζουν. Ακόμη και ένας εγκληματίας έχει την επιλογή της αγάπης για την κάθαρσή του. Το ξέρω αυτό, αν και είναι κάτι που δεν το δίνω σε κανέναν κακό της ιστορίας, όποτε συναντώ έναν τέτοιο στην καθημερινότητά μου, σέβομαι απεριόριστα  και νιώθω.  Τα μέσα εξιλέωσης του κακού είναι όσοι είμαστε πραγματικά με την πλευρά του καλού. Και το καλό τους χωράει όλους.  Και δεν είναι κακός απαραίτητα ο αχώρητος στους κανόνες μιας κοινωνίας. Υπάρχουν πολλά ανθρώπινα όντα που αδικούνται βάναυσα απ’ τους αμείλικτους «καλούς». Το καλό δεν υπάρχει στην Ορθοδοξία, οι ερμηνευτικές  προσεγγίσεις του καλού αχνοφαίνονται μόνο στα Ευαγγέλια.   

Με ενδιαφέρει η φωτογραφία