skaters.

Ένας skater. Όταν  ήμουν εγώ νέος αυτό το «άθλημα» ήταν σχεδόν αποκλειστικά για πολλούς νέους ενήλικες. Σήμερα βλέπω άντρες και γυναίκες ακόμη και άνω των εβδομήντα χρόνων να επιλέγουν το skateboard για να αθλούνται. Μπορεί κάποιος να δει βίντεο από skaters στο YouTube και να θαυμάσει το ανεξάντλητο της ευλυγισίας ενός εύρωστου ανθρώπινου σώματος.  Γιατί τελικά αυτό που εκπλήσσει ευχάριστα στα αθλήματα αλλά και σε κάποιες μορφές των τεχνών είναι τα όρια του ανθρωπίνως δυνατού. Όρια που βρίσκονται πια σε διαρκή υπερπήδησή τους.

Αυτή η ομάδα από skaters πέρα από την ακραία συγκέντρωση τεστοστερόνης μου άρεσε γιατί  συμβόλιζε πως άνθρωποι με συγκεκριμένες και παραπλήσιες εξωτερικές εμφανίσεις επικοινωνούν και  ενώνονται για να ψυχαγωγηθούν και να νιώσουν ο ένας για τον άλλο. Ίσως η μόδα να είναι ένα απ’ τα τελευταία όπλα για αντίσταση στον κατακερματισμό των κοινωνιών. Η μόδα που εφαρμόζει καθένας στο σώμα του είναι  σημάδια απ’ τις ψυχές μας που θέλουν να εξωτερικεύσουμε και να κοινοποιήσουμε προς όλους. Στην ουσία αναγνωριστικά σημάδια που αίρουν την ανοικειότητα και καθιστούν εφικτή την αλληλεγγύη.