Γνώριμοι παλιοί.

Ο βασιλιάς ή πρόεδρος του Μοναστηρακίου στην μία φωτογραφία και στην άλλη η βασίλισσα Ελένη και ο Χόσνι ο Αιγύπτιος. Ένας τρίτος ανάμεσα τους που τον είδα πρώτη φορά. Δώρισα στην βασίλισσα ένα δαχτυλίδι μου από την εποχή που ήμουν 120 κιλά και όταν το φοράω εγώ φεύγει απ’ όλα τα δάχτυλα μου. Η Ελένη όλο κάτι μουρμουρίζει σαν να ψελλίζει κατάρες για τους παπάδες. Κατάβαθα στα σωθικά της καίγεται απ’ το δίκιο της για τους κληρικούς με τις ακριβές αμαξάρες, τα κινητά τελευταία τεχνολογίας και φυσικά την αδιαφορία τους για τους φτωχούς. Όταν έρθει ο Χριστός οι πρώτοι που θα πάνε στην κόλαση είναι οι παπάδες, μου είχε πει και συμφώνησα μαζί της. Πορνοδιεστραμμένοι τύποι, ρήτορες σαν παθιασμένοι λάτρεις του μίσους εξόκειλαν απ’ το πνεύμα του Χριστού προς τον βέβαιο θάνατό τους. Τους βλέπω αυτούς τους πλέον άχρηστους ανάμεσα στους δημόσιους υπάλληλους να χάνονται μες στον σατανισμό και σκοταδισμό τους. Μαύρα κοράκια που μας τρώνε απ’ όλες τις πλευρές. Εκατομμύρια Έλληνες δεν τους θέλουμε και κάποτε θα γκρεμίσουμε τους ναούς τους για να βρούμε τους ναούς των αρχαίων Ελλήνων πάνω στους οποίους χτίστηκαν τα αίσχη της Ορθοδοξίας. Θρησκεία που δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα δεν αξίζει να έχει πιστούς. Γιατί η Ελλάδα είναι το κέντρο του κόσμου και η Ανατολή το βασίλειο του κακού.