Γαλάζια χάντρα.

Ένα προσφυγόπουλο απ’ το Αφγανιστάν με την άλω της αθωότητας να φωτίζει το κεφάλι του ταΐζει κάτι περιστέρια σαν αυτό να είναι η πιο θεόπνευστη πράξη της ζωής του. Φορούσε στο λαιμό του ένα κολιέ από απλό σχοινί και η γαλάζια χάντρα περασμένη πάνω του έμοιαζε λαμπερή σαν πολύτιμος λίθος. Τί κάνουν όλοι αυτοί οι μετανάστες στο Μοναστηράκι; Οι ρατσιστικές ταπεινώσεις και οι εξευτελισμοί από Έλληνες και τουρίστες δείχνουν πως δεν είναι μόνο οι Έλληνες φασίστες αλλά και όλοι οι Ευρωπαίοι. Θέλω να μπω κάποτε σαν τιμωρός σε αυτή την αρένα και να κάνω αντανάκλαση καθρέφτη τις πράξεις των αλλοδαπών επισκεπτών της πόλης. Να τους κόψω το ρατσιστικό αμόκ μια και καλή. Να ευχαριστήσουμε τους Έλληνες και αλλοδαπούς ξεναγούς που ενημερώνουν τα γκρουπ με τους αμνούς τους τουρίστες  ότι όλοι οι ημεδαποί είμαστε ληστές. Ο Αφγανός μου ήταν ο πιο όμορφος άνθρωπος της πλατείας. Θυμήθηκα τότε πριν πολλά χρόνια που ένα παιδί μάζευε άνθη από λουλούδια για  να φτιάξει τον τάφο ενός περιστεριού. Σκεφτόμουν πως αν ήμουν πλούσιος , θα μπορούσα να τον βοηθήσω. Να τον σώσω απ’ την μαύρη τρύπα που ρουφάει ζωές και καταστρέφει προοπτικές ζωών.