Γραίες 1.

Οι γιαγιάδες οι παλιές με τα παραμύθια δίπλα στα πόδια τους γύρω απ’ το τζάκι. Τρομερές οι ίδιες σαν να είναι μέρος των παραμυθιών αναμφίβολα πλάσματα φοβερά ή ελκυστικά απ’ την φύτρα του σκοταδιού. Λόγια προφητικά εκστομίζονται απ’ το ολιγόλογο και άλλοτε απύλωτο στόμα τους., Με δυο τρεις λέξεις μπορεί να πουν όλα τα άρρητα και όλα τα αληθινά αυτού του σύμπαντος. Σκοτεινές και δυσερμήνευτες σαν τους σκοτεινούς φιλοσόφους της αρχαιότητας. Οι τσιγγάνες πενθηφορούσες με μαύρο ύφασμα παντού απλωμένο πάνω τους να μην αναρωτηθείς ποτέ για το βλέμμα τους. Είναι σαν να προκαλείς να σε κοιτάξουν και να πετρώσεις για μερικές μέρες γιατί η επίσκεψη τους πάνω σου δεν διαρκεί μόνο όσο ο διαβολεμένος σκαρδαμυγμός τους στη θωριά σου. Την κουβαλάς μαζί σου την γιαγιά τσιγγάνα κι εκείνη εσένα μέχρι εσύ να αδειάσεις από ικμάδα κι εκείνη να γεμίσει από την λαφυραγώγηση της δύναμής σου. Όλες αυτές οι γιαγιάδες που κουβαλάνε μέσα σε σακούλες σκουπιδιών όλα τα τιμαλφή τους μαζί και με καροτσάκια για ψώνια στα σούπερ μάρκετ ξέχειλα με όλο το βιός τους. Και άλλες φορές μόνες τους και άλλες με κατοικίδια και συμπράγκαλα στα χέρια τους και παραταγμένα γύρω τους αδιάρρηκτοι κύκλοι για τον καθένα να εισδύσει στην επιφάνεια τους. Μερικές συναντήσεις είναι εφικτές μόνοι για όσους έχουν το διαβατήριο να πλησιάσουν τους διαβόλους και την αγιότητα αυτών των γραιών.