Μούσες.

Οι δυο πανέμορφες μου μούσες. Με το παράπονο ότι τις λογαριάζουν για υπόκοσμο. Κι όμως όλοι εμείς ακριβοθώρητοι γιατί γλιστράμε μες στο πλήθος όταν το θέλουμε ορατοί και όταν πάλι το θέλουμε αόρατοι. Αλλά ας μην εξωραΐζω. Έχει πολλές φωλιές το κακό στο Μοναστηράκι. Και έχει συμμορίες και κυκλώματα. Άνθρωποι που σε διώχνουν γιατί λένε πως η πλατεία είναι  δική τους. Μην αφήνετε του χαρτογιακάδες  να ιδιοποιούνται το κοινό. Η πλατεία ανήκει σε όλους. Και σίγουρα καθόλου στις παραφωνίες της. Εικόνες τόσο πολυτελείς που μοιάζουν να γκρεμίζουν με τον εγωισμό των εικονιζόμενων τους όλη αυτή την πολυχρωμία και την πολυμορφία μας. Κάποτε ίσως μια λελογισμένη εξουσία δίωξης του νοσηρά παράταιρου να έδινε ένα σοφό αποτέλεσμα. Όσο υπάρχουν οι μούσες μου την πλατεία δεν την φοβάμαι. Την αγαπώ.