ομορφιά.

Είναι μια σειρά από φωτογραφίες προσώπων του Μοναστηρακίου. Άνθρωποι αλλοπρόσαλλοι σε όλο το φάσμα των χρωμάτων, απ’ το απολύτως λευκό στο μαύρο. Βέβαια και η ομορφιά αυτής της γυναίκας είναι ξεχωριστή και η πελατεία της δεν είναι μόνο ενδιαφερόμενοι γι’ αυτό που πουλάει αλλά και σαγηνευμένοι απ’ την παραμυθένια  της όψη. Κι εγώ κάπως έτσι την προσέγγισα για να μεταλάβω λίγη απ’ την χαρίεσσαν  αύρα της. Τέλος πάντων υπάρχει η μεγαλειώδης ομορφιά που φαινομενικά είναι λιτή   μέχρι να καταλάβεις ότι η ομορφιά είναι απλή.  Όλες οι άλλες ομορφιές είναι τεχνητές. Η ομορφιά είναι μία. Τα υπόλοιπα είναι πνευματικό ανάστημα.. Πνευματικό ανάστημα που ανάβει τα μάτια των ανθρώπων και αυλακώνει τα πρόσωπά τους με ρυτίδες όπως αυτές στους βράχους. Εγώ εκεί σκαλώνω πιο πολύ. Στο εσώτερο φως ή και στο έρεβος.